Kobiety są najszybciej rozwijającą się grupą w motocyklach, a z roku na rok do klubu „dołącza” coraz więcej pań. To, co przez wiele lat tradycyjnie było postrzegane jako męska aktywność, dziś cieszy się wieloma kobietami na całym świecie. I choć nie jest już rzadkością widok kobiety na motocyklu, nadal istnieją pewne wyzwania, przed którymi stoi branża i społeczność, jeśli chodzi o kobiety jeżdżące na motocyklu.
Badania Raimondy skupiały się właśnie na tym – na zrozumieniu ograniczeń, jakie napotykają kobiety, postrzegając jazdę na motocyklu, i co można zrobić, aby je zminimalizować. Badania składały się z dwóch części (i dwóch artykułów). Pierwszy etap skupiał się na identyfikacji głównych wyzwań, przed którymi stają kobiety, które powstrzymują je od jazdy na motocyklu lub wpływają na ich doświadczenia. Na tym etapie przeprowadzono wywiady grupowe zogniskowane z 9 motocyklistkami oraz ankietę internetową z udziałem 1362 respondentek. Drugim etapem był jakościowy proces wspólnego projektowania z udziałem przedstawicieli branży i społeczności, podczas którego przeprowadzono 24 wywiady indywidualne i grupowe, warsztaty oraz 3 wywiady eksperckie.
Zidentyfikowano cztery główne ograniczenia, których doświadcza większość kobiet jeżdżących na motocyklach, takie jak:
- Społeczny wizerunek kobiet motocyklistek
- Oferta damskiej odzieży motocyklowej
- Skupienie się na kobietach w sklepach i dealerach motocyklowych
- Reklama motocykli
Społeczny wizerunek kobiet motocyklistek
Analiza badań doprowadziła do wniosku, że sposób, w jaki postrzegane są motocyklistki przez innych, zmniejsza ich radość i powoduje frustrację podczas jazdy na motocyklu.
Kobiety zmagają się głównie z dwoma wyzwaniami. Społeczeństwo albo etykietuje je jako „fajne dziewczyny” z przypisanymi męskimi cechami, postrzegając je jako „złe suki”, a nawet lesbijki, albo przypisuje się im tradycyjne kobiece role społeczne i muszą stawić czoła społecznemu przekonaniu, że jazda na motocyklu nie jest dla nich (aka - nie dla kobiet ze względu na tradycyjny wzór do naśladowania). Presja i oczekiwania społeczeństwa są niezwykle widoczne, jeśli chodzi o macierzyństwo, w którym kobiety są oceniane, jeśli będą kontynuować jazdę na motocyklu w czasie ciąży lub wychowując dzieci. Dla wielu z nich oznacza to długą przerwę ciesząc się z jazdy na rowerze, albo w ogóle na nim nie wsiadając.
Nie trzeba dodawać, że taki stereotypowy wizerunek motocyklistek nie odzwierciedla rzeczywistych motocyklistek.
Oferta damskiej odzieży motocyklowej
Co zapewne nie jest zaskoczeniem, problemem, który poruszał niemal każdy uczestnik, był brak ochronnej odzieży motocyklowej odpowiedniej dla kobiet. Chociaż kobiety zgodnie zgadzają się, że brak ładnych, odpowiednich ubrań, w których mogą dobrze wyglądać, naprawdę przeszkadza w transakcjach, największym problemem jest prawidłowy krój i odpowiedni rozmiar. Zawodniczki, które nie mogą znaleźć odpowiednich ubrań motocyklowych stworzonych dla kobiet, noszą odzież męską, co zagraża nie tylko ich wyglądowi i wygodzie, ale co najważniejsze – ich bezpieczeństwu.
Skupienie się na kobietach w sklepach i dealerach motocyklowych
Kolejnym ograniczeniem jest brak skupienia się na kobietach u dealerów i sklepów Mc.
Brak kontaktu i ignorowanie ekspedientek w sklepach, zwłaszcza jeśli towarzyszą im mężczyźni, to częste historie motocyklistów. Zwykle zakłada się, że nie są jeźdźcami, albo że i tak nic nie rozumieją. Niektóre uczestniczki zgłosiły nawet oczywiste przykłady dyskryminacji, gdy odmówiono im jazdy próbnej motocyklem ze względu na płeć.
Reklama motocykli
Czwartym ograniczeniem wykazanym w badaniu były media i reklamy motocyklowe. Nie tylko istnieje skrajny niedobór i niesprawiedliwa liczba kobiet przedstawianych w mediach motocyklowych (czasopismach, publikacjach internetowych, reklamach, a nawet filmach i innych kanałach), ogólnie rzecz biorąc, portrety kobiet albo mają konotacje seksualne i są skierowane do mężczyzn, albo kobiety prezentowane są w pozycji uległej – np. jako pasażerowie na tylnych siedzeniach, a nie jako sami operatorzy motocykli. I nawet przy okazji wyobrażania sobie kobiety prowadzącej motocykl, wybór modelek reprezentuje bardzo ograniczoną populację – są to głównie młode, chude, doskonale wyglądające kobiety. Nie trzeba dodawać, że większość motocyklistek nie może utożsamić się z taką reklamą i zgłasza negatywne reakcje na nią.
—-
Drugim etapem badawczym było przygotowanie pracy magisterskiej, w której, biorąc pod uwagę wcześniejszą wiedzę, dokładniej zbadano wyzwania stojące przed kobietami, a poprzez zaangażowanie różnych interesariuszy ze świata motocykli przyjrzano się przyszłym możliwościom uczynienia środowiska bardziej przyjaznym i przyjaznym włącznie dla kobiet jeźdźców. Ta część badań opierała się na metodologii współprojektowania, w ramach której różne podmioty, w sumie 24 osoby, reprezentujące różne role w branży i społeczności motocyklowej, uczestniczyły na zasadzie wolontariatu. W badaniach wzięli udział przedstawiciele producentów odzieży motocyklowej, WIMA Denmark, MCTC, szkół jazdy, klubów (takich jak Harley Davidson czy Unge på MC), a także indywidualni motocykliści.
Ten etap badań potwierdził wcześniejsze ustalenia i zaowocował nowymi odkryciami, takimi jak:
- Wyzwania w kulturze w społecznym świecie motocykli
- Uprzywilejowana ślepota i wyzwania z męską perspektywą
- Problematyka komunikacji w społecznym świecie motocykli
- Zagadnienia wiedzy w obrębie społecznego świata motocykli
Wyzwania w kulturze w społecznym świecie motocykli
Tradycyjny wizerunek motocykla uwzględniający płeć, oparty na cechach męskich, takich jak wytrzymałość, dominacja, niebezpieczeństwo i podobne cechy, nie jest atrakcyjny dla kobiet i, co zaskakujące, także dla wielu kierowców płci męskiej. Kobiety nie przejmują się technicznymi możliwościami motocykla, szybkością, jaką jeżdżą, ani tym, że zamierzają prowadzić, wykazują niewielkie zainteresowanie mechaniką motocyklową i tym podobnymi sprawami, przez co często czują się wykluczone i nieakceptowane w męskim środowisku motocyklowym. Jeźdźki wspierają mniej konkurencyjne środowisko, w którym najważniejsza jest sama jazda i korzyści, jakie wnosi ona do ich życia. Wolność, relaks, wyrażanie siebie, pewność siebie i po prostu bezstresowa jazda są tym, na czym im zależy, niezależnie od prędkości, mocy motocykla i innych podobnych aspektów. To oczywiście wpływa na ich udział w społeczności, np. wspólne przejażdżki, rajdy itp. i buduje barierę między mężczyznami i kobietami w społecznym świecie motocykli.
Uprzywilejowana błogość
Badania wykazały, że w społeczności motocyklowej istnieje wiele konfliktów pomiędzy kobietami i mężczyznami wynikającymi z braku zrozumienia sytuacji kobiet. Mężczyźni zazwyczaj nie rozumieją problemu, z jakim borykają się motocyklistki, a nawet reagują wrażliwie na skupienie się branży na kobietach. Wyniki pokazały, że problem pojawia się nie dlatego, że mężczyźni nie chcą widzieć różnic między kobietami i mężczyznami w jeździe na motocyklu, ale dlatego, że często po prostu nie są ich świadomi.
Problematyka komunikacji w społecznym świecie motocykli
Podobnie jak w przypadku pierwszego etapu badania, również i to wykazało, że kobiety w mediach i reklamach są przedstawiane jako zseksualizowane, zmaskulinizowane lub zmarginalizowane. Od magazynów motocyklowych po modelki na pokazach motocyklowych – większość portretów kobiet jest oderwana od rzeczywistości i tego, jakie faktycznie są motocyklistki.
Ponadto, mimo że media społecznościowe są szeroko wykorzystywane do komunikacji w społecznym świecie motocykli (różne strony internetowe, grupy, portale czatowe itp.), kobietom brakuje miejsc, w których mogłyby zadawać pytania bez krytyki i osądu, co często ma miejsce w: np. Grupy na Facebooku, w których obecni są mężczyźni. Efektem tego jest duża popularność grup wyłącznie żeńskich, ze względu na bardziej przyjazny i wspierający ton.
Zagadnienia wiedzy w obrębie społecznego świata motocykli
Wreszcie, badanie wykazało brak wiedzy kobiet na temat motocykli (takich zagadnień jak aspekty techniczne, mechanika itp.), co często uniemożliwia im postrzeganie ich jako pełnoprawnych członków społeczności motocyklistów (lub przynajmniej rozmowy). Wyniki postawiły także pytanie, czy taka wiedza jest w ogóle istotna i czy jej posiadanie powinno mieć decydujący wpływ na to, czy ktoś jest akceptowany i postrzegany jako „prawdziwy motocyklista”.
Uczestnicy badania zgodzili się, że w społecznym świecie motocykli brakuje praktyk edukacyjnych, takich jak kursy i wydarzenia specjalne.
— —
Badanie skupiało się nie tylko na ocenie sytuacji kobiet i identyfikacji stojących przed nimi wyzwań, ale także na uwzględnieniu męskiej perspektywy i wspólnym znalezieniu praktycznych wniosków na temat tego, jak stworzyć lepsze miejsce dla wszystkich. Oto kilka głównych refleksji i wniosków płynących z badania:
- W społecznym świecie motocykli potrzebny jest bardziej „prawdziwy” wizerunek i reprezentacja kobiet. Należy opowiadać i prezentować w mediach i reklamach kobiety-jeźdźcy i ich prawdziwe historie, a nie tylko skupiać się na tradycyjnie używanym, zseksualizowanym i marginalizowanym obrazie rowerzystek.
- Istnieje duże zapotrzebowanie na nowe, nowoczesne przestrzenie społeczne w społecznym świecie motocykli. Tradycyjna koncepcja „mc clubu” wydaje się nie działać dla wielu motocyklistów (zarówno mężczyzn, jak i kobiet) i wymaga konceptualizacji przestrzeni społecznych i wydarzeń, które będą zróżnicowane, otwarte i przyjazne dla wszystkich.
- Skoncentruj się na nowych zawodnikach i ich sukcesach „on-boarding” jest niezbędny dla świetlanej przyszłości społecznego świata motocykli. Poczucie bycia mile widzianym w społeczności to jeden z najważniejszych aspektów, dzięki którym jednostki mogą cieszyć się jazdą na motocyklu, bardziej się w nią angażować i pozostać w jej otoczeniu.
——
Tak więc, choć badanie zidentyfikowało wiele ograniczeń, z jakimi borykają się obecnie kobiety jeżdżące na motocyklach, pokazało także wiele możliwości dla branży motocyklowej i społeczności. Nie tylko jak poprawić sytuację kobiet, ale ogólnie – jak stworzyć bardziej przyjazne i włączające środowisko dla wszystkich.
Pełne artykuły badawcze można przeczytać tutaj ( część pierwsza i druga ).
