Jeśli chodzi o odzież MC, istnieją trzy typy ludzi:
- osoby, które w ogóle nie noszą sprzętu ochronnego (proszę nie zaliczać się do tej kategorii 😉)
- ludzie, którzy noszą pełny zestaw odpowiedniego sprzętu ochronnego dla motocyklistów (Bądźmy wszyscy takimi ludźmi 🙋♀️!)
- Osoby, które noszą ochronny sprzęt motocyklowy, ale wyjmują ochraniacze przed uderzeniami 🤷♀️
Choć ten drugi jest lepszy od pierwszego, istnieje wiele powodów, dla których nie warto wyjmować ochraniaczy z kurtki, koszuli czy spodni motocyklowych.
Odzież sama w sobie może być odporna na ścieranie i w razie wypadku może zapobiec utracie skóry, ale jest mało prawdopodobne, że ochroni Cię przed poważnymi obrażeniami spowodowanymi uderzeniem. Właśnie do tego służą kamizelki kuloodporne lub ochraniacze. Ich zadaniem jest zmniejszenie siły, która w niefortunnej sytuacji uderzy w różne części ciała i w ten sposób zapobieżenie lub ograniczenie kontuzji.
Dziś kamizelki kuloodporne zostały opracowane tak dobrze, że nie trzeba już koniecznie nosić nieporęcznych, sztywnych ochraniaczy. Zamiast tego masz możliwość zakupu cieńszych, prawie niewidocznych wkładek (np. ochraniaczy TripleFlex firmy SAS TECH ), które ochronią Cię na drodze.
Oto najważniejsze rzeczy, które warto wiedzieć o ochraniaczach przed uderzeniami.
Ochraniacze przed uderzeniami, czyli innymi słowy kamizelki kuloodporne, stosowane w odzieży motocyklowej muszą zostać przetestowane zgodnie z normą EN 1621 CE. Różne weryfikacje standardów testowych stosuje się do różnych ochraniaczy:
EN 1621-1: dla ochraniaczy ramion (S), łokci (E), bioder (H), kolan (K) i podudzi (L)
EN 1621-2: dla ochraniaczy pleców: całe plecy łącznie z łopatkami (FB); tylko środkowy obrońca (CB) i tylko dolny obrońca (LB)
EN 1621-3: dla ochraniaczy klatki piersiowej (jednoczęściowych lub dzielonych)
EN 1621-4: dla kamizelek powietrznych aktywowanych mechanicznie
EN 1621-5 dla elektronicznie aktywowanych poduszek powietrznych (norma jest w fazie opracowywania)
Ochraniacze przed uderzeniami mają „klasy ochrony” podobne do samych ubrań (więcej na ten temat można przeczytać tutaj), ale tutaj nazywane są one poziomami.
Dlatego kupując ochraniacze, natkniesz się na oceny Poziom 1 lub Poziom 2.
Różnica między tymi dwoma poziomami jest określona przez siłę, jaką ochraniacze przenoszą w wyniku uderzenia. Inaczej mówiąc - ilość siły, którą ochraniacz jest w stanie wchłonąć i w ten sposób zminimalizować wpływ na Twoje ciało.
Zasadniczo ochraniacze poziomu CE 2 mogą po prostu przyjąć większą siłę niż ochraniacze poziomu 1 i dlatego są uważane za bezpieczniejsze.
Jeśli chcesz podejść bardziej technicznie, oto maksymalna siła, jaką mogą przenosić ochraniacze (różne poziomy siły dotyczą ochraniaczy pleców i ochraniaczy stawów (np. barków, łokci, bioder, kolan):
EN 1621-1:2012 (ochraniacze stawów):
- Poziom 1: siła resztkowa poniżej 35 kN
- Poziom 2: siła resztkowa poniżej 20 kN
EN 1621-2:2014 (ochraniacze pleców):
- Poziom 1: siła resztkowa poniżej 18 kN
- Poziom 2: siła resztkowa poniżej 9 kN
Kupując ochraniacze zwrócisz uwagę także na inne oznaczenia. Obok wskazania poziomu zabezpieczenia możesz znaleźć inne ważne szczegóły, takie jak:
- Oznaczenia T+ i T-, które wskazują, że ochraniacze zostały przetestowane odpowiednio w temperaturach +40°C i -10°C. Nie wszystkie ochraniacze są poddawane testom temperaturowym, więc może to być ważne, jeśli planujesz na przykład używać ich w określonych warunkach klimatycznych.
- Różne litery na ochraniaczu będą nawiązywać do jego przeznaczenia – np. S oznacza ramię, E - łokieć, CB - środkowy tył itp. Pomogą one określić, jaki to rodzaj ochraniacza, jeśli nie można go rozpoznać jedynie po wyglądzie.
- „Typ A” lub „Typ B” (na ochraniaczach kończyn) określa rozmiar ochraniacza, typ B jest większy. Rozmiary ochraniaczy pleców i klatki piersiowej zależą od długości użytkownika od pasa do ramion, więc zwykle znajdziesz na nich zapisany numer.
Ogólnie rzecz biorąc, ochraniacze stosowane w odzieży motocyklowej powinny zawsze mieć piktogram przedstawiający osobę na dwóch kołach – czyli motocykl – który wskazuje, że jest to ochrona przed uderzeniami przeznaczona dla sprzętu motocyklowego. Poniżej możesz zobaczyć przykłady.
Kamizelki kuloodporne lub ochraniacze przeciwuderzeniowe powinny zawsze mieć odpowiedni rozmiar i dobrze pasować do ubrania. Jeśli ochraniacz jest za mały lub za duży, prawdopodobnie spowoduje dyskomfort podczas noszenia, ale co najważniejsze, w razie wypadku nie będzie działał na pełnych obrotach. Staraj się nigdy nie składać, nie zginać, nie zwijać ani nie wyginać ochraniaczy, może z wyjątkiem umieszczania ich w ubraniu (jest mało prawdopodobne, że całkowicie temu zapobiegniesz). Pamiętaj również, aby zawsze zdjąć ochraniacze przed praniem odzieży motocyklowej i przechowywać je w suchym, wentylowanym miejscu. Nigdy nie należy nakładać ochraniaczy na kontakt z detergentami, kwasami, olejami lub innymi podobnymi materiałami. Zamiast tego, jeśli to konieczne, wyczyść ochraniacze wyłącznie suchym ręcznikiem lub wilgotną szmatką. Ochraniacze to także produkt, który się „zużywa”, dlatego zaleca się wymianę ochraniaczy co dwa lata lub natychmiast w przypadku jakichkolwiek uszkodzeń.
Ochraniacze odgrywają kluczową rolę w bezpieczeństwie odzieży motocyklowej, dlatego też podstawowa wiedza na ten temat może okazać się pomocna przy zakupie sprzętu motocyklowego. Mam nadzieję, że dzięki tym podsumowaniom poczujecie się pewniej i będziecie pewni, na co zwrócić uwagę następnym razem 😉
